Babam için,
Eğer ben babamla şimdi bu düzeyde iletişim kurabilseydim, beni kimse ile evlendirmezdi. O benim mutlu olabilme ihtimalime istinaden benden ötürü ona güvendi. ve 2 yılda ne kadar mutsuzluğumu anlatmasam bile hissetmesi.. hastalığını ilerletti. Yine büyü enerjisi alıp anlamadan kendi enerjimi kapatınca, bosanıcam dedim diye nerdeyse ben kötü gibi algılatıldım. Ailede herkes o kadar yezidki babamla benim söylenen her yalanı birbirimize bakarak yada yaptgmz imâ ile onayladgmzı yinede kimse anlamamıs.
Evet, o asla beni zorlayacak sorular sormazdı. Ve ikimizde bizden ne saklarlarsa saklasınlar sanki hep yanyana gibi anlardık. Yani ben mutluyum desem son anda onu kesinlikle kaybederdim. Bana rol yapmam gibi saçma sapan bir çıkışla baskası ile yaptgm konusmayı duyduğu gerçeğini kendilerine utanmasınlar diye asla sôylemedik. Şamanla yaptgmz şifa calsması alzheimer olması beklendiği halde kesinlikle ilerlemeden hastalığını durdurabiliyordu.
Bunun için dev ayagının aslını bir insanda görerek yasadm. Bu esnada tüm ailemi bırakıp başka bir aileye trafo olmam o kadar uyarmama rağmen bana hastalık süreci.. anlatılmaması.. şimdi herkesi 10 yasında çocuk gibi görmeme neden oluyor. Suzan bile bakıma muhtaç cicianne kıvamında.. hep yatağımdaymış. Birine yazsam olay oluyor. Başbakan'a yazsam böyle trip atmaz diyip 30 yaşında hayattan emekli oluyorum. Ama sakladıkları hiçbirşey olamayacağı gerçegine rağmen, gizlemek istedikleri her işlerine saygım sonsuz. Merak bile etmiyorum. Ne yaptklarını tahmin edebilirim cünkü.. bunun için üzülsünler. Yaz ayından beri içimi ezmekten bir garip oldum. O gün bugünse aglamaları için onlara bir babayı böyle bıkmadan usanamdan hep anlatcam. Vicdansızın kalbini tekmelemedikçe insan olduğunu anlamazmış. Napim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder